gruźlica

Gruźlica (TB) to poważna, potencjalnie śmiertelna choroba zakaźna, która atakuje przede wszystkim płuca, ale może również wpływać na inne części ciała, takie jak kręgosłup, nerki lub mózg. Gruźlicę wywołuje bakteria Mycobacterium tuberculosis. Choroba jest przenoszona i rozprzestrzenia się drogą powietrzną, gdy osoba z aktywną gruźlicą kaszle, mówi, kicha lub pluje, uwalniając do powietrza bakterie, które mogą być następnie wdychane przez inne osoby.

Objawy

Objawy aktywnej gruźlicy mogą pojawiać się stopniowo i obejmować:

Uporczywy kaszel, który trwa dłużej niż trzy tygodnie i czasami towarzyszy mu plwocina, która może zawierać krew
Gorączka, szczególnie pocenie się w nocy
Niezamierzona utrata masy ciała
zmęczenie i osłabienie
Ból podczas oddychania lub kaszlu
Obrzęk węzłów chłonnych

Gruźlica utajona a aktywna

Gruźlica utajona : Osoba jest zakażona M. tuberculosis, ale nie wykazuje żadnych objawów i nie jest zaraźliwa. U osób z utajoną gruźlicą może później rozwinąć się aktywna gruźlica, zwłaszcza jeśli układ odpornościowy jest osłabiony.
Aktywna gruźlica : osoba wykazuje objawy choroby i może przenosić ją na inne osoby. Aktywna gruźlica wymaga długotrwałego leczenia.

diagnoza

Diagnoza gruźlicy zazwyczaj obejmuje:

Test skórny (skórny test tuberkulinowy) lub badanie krwi (test uwalniania interferonu gamma, IGRA) w celu sprawdzenia utajonego zakażenia gruźlicą.
Rentgen klatki piersiowej w celu wykrycia zmian w płucach spowodowanych gruźlicą.
Badanie mikroskopowe i hodowla próbek plwociny w celu bezpośredniej identyfikacji bakterii w aktywnej gruźlicy.

Leczenie

Leczenie gruźlicy wymaga długotrwałego stosowania antybiotyków, zazwyczaj przez co najmniej sześć miesięcy. Standardowe leczenie nowych, niepowikłanych przypadków gruźlicy obejmuje kombinację czterech antybiotyków: izoniazydu, ryfampicyny, etambutolu i pirazynamidu. Dokładne leczenie może się różnić w zależności od profilu oporności bakterii, postaci gruźlicy (utajonej lub aktywnej) oraz tego, czy jest to infekcja pierwotna czy powtórne leczenie.

Zapobieganie

Zapobieganie gruźlicy obejmuje:

Szczepienie szczepionką Bacillus Calmette-Guérin (BCG), która jest szczególnie zalecana w krajach endemicznych gruźlicy.
Unikanie narażenia na kontakt z osobami z aktywną gruźlicą, zwłaszcza w zamkniętych pomieszczeniach.
Regularne badania na gruźlicę u osób z grupy wysokiego ryzyka, np. pracowników służby zdrowia lub osób mających bliski kontakt z chorymi na gruźlicę.
Odpowiednia wentylacja w pomieszczeniach mieszkalnych i roboczych w celu zmniejszenia stężenia bakterii w powietrzu.

Gruźlica pozostaje jedną z najbardziej śmiertelnych chorób zakaźnych na świecie, szczególnie w krajach o niskich i średnich dochodach. Wczesne wykrywanie i leczenie przypadków gruźlicy ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania rozprzestrzenianiu się choroby i zmniejszania liczby zgonów.